23 Temmuz 2014 Çarşamba

Hayatımdan bir hayal geçti...




2011'in Ekim ayında "kurumsal dünya"dan ayrıldığımda aklımda üç şey vardı:
- Sabahları ailemle kahvaltı yapabileceğim bir hayat;
- İnsan Kaynakları alanındaki tüm bilgi ve birikimimi aktarabileceğim serbest danışmanlık, eğitmenlik gibi bir rol;
- Çocukluk hayalimi gerçekleştirmek, bir kitabevi açmak.

Zeyno'yla yollarımız kesişeli 1 yıl olmuştu o sıralar ve o da üçüncü hedefi benimle paylaşıyordu. İşte böylece "çocuk kitapçısı açmak için caddedeki tüm emlakçıları gezen iki deli kadın" olarak başladı hikayemiz.

Sonra bir gün bizi Gönül aradı. Gönül, bizim çok sevdiğimiz, müşterisi olduğumuz İyi Cüceler Çocuk Kitabevi'nin kurucusuydu. Dedi ki "gelin burayı size devredeyim". Bayıldık bu öneriye ve 2012'nin Şubat'ında dükkanın "iyi devler"i olduk.

Bundan sonrasını yazmak benim için hem çok kolay, hem çok zor. Hayatımda ilk kez kendime ait bir işim oldu. Hayatımda ilk kez tüm kararları - tabii ortağımla birlikte - sadece ben aldım. Hayatımda ilk kez kendi çocuğum dışındaki onlarca çocuk "anneee" diye üstüme atlayıp beni öptü. Hayatımda ilk kez beni hiç tanımayan ailelerle belki de ömür boyu sürecek dostluklar kurdum. Hayatımda ilk kez sokakta yürürken, markette, tiyatroda, sinemada, restoranlarda, doktor bekleme odasında, hatta umumi tuvaletlerde "aaa...siz...cüceler?" diyen devlerle rastlaştım. Hayatımda ilk kez beni cafede gören bir cüce annesine işaret edip "anne bak, Sakar Cadı Vini!" dedi. Hayatımda ilk kez beni trafik ışıklarında durduran bir cüce "ben sana kalbimi verdim" dedi. Hayatımda ilk kez sosyal medyada binlerce takipçim oldu, bu yükün altında ezildiğimi bile hissettim. Hayatımda ilk kez politik duruşumdan tutun da sokakta çocuğumla ilişkime kadar her şeyime dikkat eder oldum.

Liste devam eder durur...40 yaşıma kadar yapmadığım kadar çok şeyi hayatımda ilk kez yaptım ya, bu benim için büyük bir hayat kazanımıdır.

Şimdi - biraz da hayatın akışı böyle gerektirdiği için - bayrağı en az bizim kadar iyi taşıyacağına inandığımız bir arkadaşımıza devrediyoruz hayalimizi. Benim için bu sefer de başka türlü "ilk"lerle dolu bir hayat başlıyor, hadi hayırlısı! Gönül bağım öyle güçlü ki, ve varoluş sebebine o kadar çok inanıyorum ki, ben ve oğlum İyi Cüceler'in misafiri olmaya her daim devam edeceğiz. Deniz'e tam anlamıyla devrettiğimizi diyemedim zaten, varsın o beni hala kitapçı sansın! Arada sırada okumalar, etkinlikler yaptıracağım kısmetse...kopmam zor zaten:). Bu arada esas mesleğime, İnsan Kaynkları'na daha fazla zaman ayırıyordum ya, oraya yoğunlaşmaya devam edeceğim. Ve mümkünse, sabahları kahvaltıları ailemle yapmaya da...

Dedim ya, hayatımdan bir hayal geçti. Ben mutluyum. Herkese nasip olsun.

1anda

8 yorum:

  1. Ne yazayim bilemedim:((( cok ozel bir yer benim icin bizim icin iyi cuceler... sizlerle cok da keyifli bir yerdi bizim icin... hala da oyle olacaktır umarim ama duygularla yaziyorum simdi iste... benim genclik hayalimdi cocuk kitapcisi acmak hatta bir ara cocuklardan sonra cok yakin bir arkadasimla yapsak mi bu isi dedik sonra yok dedik iyi cuceler varken rekabet eder duruma gelmek olmaz... neyse bir gun sohbet ederiz anlatirim belki:)) hem sizlerin hem de iyi cucelerin yolu acik olsun... emin ol iyi cucelerle bizim de hayatimizdan bir hayal geciyor umarim hep kalici olur:))

    YanıtlaSil
  2. Biranda, İyi Cüceler'in iyi devi, Sakar Cadı Vini, oğlumun çok sevdiği kişi...:)

    İyi Cüceler bizim için de çok özel; onun için onun yaşama tutunmaya devam etmesi beni çok mutlu ediyor; içim buruk ama bayrağı teslim ederken ne kadar özen gösterdiğinizi tahmin ediyorum. Ha bu arada zaten bir illüzyonun içindeyiz ve bunun adı yaşam; yaşamın bu kesitinde yollarımızın kesiştiğine bir kez daha seviniyorum.

    Bazen kurduğumuz hayalden çıkmak zordur; ama biliyorum ki hayallerin hep yeni hayallere maya olacak. İyi ki varsın!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İşte "ömür boyu sürecek dostluklar"a güzel bir örnek:).

      Sil
  3. Ege Bahar'ın en güzel ilklerindeki İyi CÜceler'in iyi devleri...
    Ne yalan söyleyeyim hüzünlendim, son zamanlarda benim bir takım sağlık problemlerim nedeniyle pek uğrayamasakta İyi Cüceler'e gitmek ister misin? dediğimde Ege Bahar'ın gözlerinin nasıl parladığını hiç unutmam. Orası bizim Ege Bahar'ın o ilk konuşma hallerinden beri "evli kipatçı" mız:) Ev çoktan kalktı ama isim yadigar kaldı:)

    "Kim korkar kırmızı başlıklı kızdan" okumasının minik çalısı bugün 5 yaşında ve hala o kitabı okuduğumuzda "ben çalıyım" diyor biliyor musunuz:)

    Hayatınızda geçen hayalin içinde bizde yer aldık, mutlu olduk, iki tatlı sohbeti anılara ekledik. Eminim bayrağı sizler gibi olan birilerine devrediyorsunuzdur, biz ilk göz ağrımızı ziyaret etmeye devam edeceğiz, hem zaman zaman karşılaşırız öyle değil mi:)

    Herşeyin gönlünüzce olmasını gönülden diliyor, çok çok öpüyorum...

    sevgiler,
    Özlem&Ege Bahar

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Özlem hanım geçmiş olsun umarım iyisinizdir. Ege Bahar benim için de hep Kim Korkar'ın en minik ama cesur oyuncusu olarak kalacak:).

      Sil
  4. Merhaba

    hakiki bir kredi ihtiyacın var?

    Faturaları ödemek için ve yeni projelerinizi 3% en ucuz bir faiz oranıyla finansman başlatmak için hızlı ve uygun kredi için geçerli. Bugün aracılığıyla bize ulaşın: elijahloanfirm@outlook.com

    Teşekkür ederiz

    Bay elijah roland

    YanıtlaSil