bir süredir aldığımız tüm kitaplarda hikayeleri okumanın yanısıra resimlerin içindeki hayvanları, çiçekleri, yıldızları filan saydığımız için olacak Deniz bu sayı sayma hadisesini pek bir benimsedi. Arada ufak ufak "Deniz 2 yaşında, Efe 1 yaşında, yani Deniz büyük" şeklinde aritmetik (!) çalışmaları da yapıyor.
Bu sabah da Zekiye'mle otururlarken gitmiş patates adamı almış, itinayla parmaklarını saymış, sonra kendi parmaklarını saymış ve "Zekiye'm, neden papates adamın 4 parmağı var? Bak Deniz'in 5 parmağı var" diye sormuş!
Zekiye'm de "Evet Deniz'cim, haklısın, gel bakalım bunu babana soralım" demiş, inmişler babasının ofisine, çalmışlar kapıyı. Papates adam da yanlarında:-). Mert kör sabahta bu değerli soruyla karşılaşınca kopmuş tabii ve tam Mert'çe bir cevapla "evet, haklısın, üretim hatası olmuş - yanlış yapmışlar" şeklinde açıklama yapmış:)). Neyse, bizimki babadan böyle bir bilimsel cevap alınca ikna olmuş, sonra da "papates adam tomitlit yapmış, Deniz de tomitlit yapsın elini papates adam gibi bööle tutsun" diyerek bir parmağı içine çekmiş (bu davranış biraz daha 1anda'ca:))).
Şimdi bu olay belki pek minik, ama Mert arayıp da anlatınca sen benim gözlerim dol, bi gururlan...noluyorsun ayol, alt tarafı bi papates adam parmağı mevzu olan! Ama 2 yaş grubunda her anlık ilerleme bi gurur kaynağı oluyor işte, acayip bir durum!
Ekteki resim cingöz Deniz bey İdil bebekle ilk karşılaştığında yüzünde beliren ifade anından. Tam bir abi ifadesi değil mi? Bir gurur, bir sevecenlik:). Gerçi o ifadeden sonra azıcık daha yaklaştı, ama artık kıyamadığından mıdır yoksa İdil'cik uykuda olduğundan mı daha ileri gitmedi, kendi oyunlarına daldı. Sonra her fırsatta "İdil Elif'in kolunda uyuyor. İdil çot minit" şeklinde hatırlatmalarda bulunuyor bize:).
İşte böyle, bu aralar çok şey oluyor, ne yaşamaya ne yazmaya yetişemiyorum sanki! Mediterraneo filminde binbaşının dediği gibi..."24 ore non mi bastano"...yani 24 saat yetmiyor bana.
Öperim,
1anda
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder